ΚΑΝΙΒΑΛΙΣΜΟΣ

Η τάση για ανθρωποφαγία έχει λάβει διαφορετική ερμηνεία στην εποχή του κομφορμισμού, της μιντιοκρατείας και της κοινωνικής δικτύωσης. Η ρηχή επιθυμία για κοινωνικό θάψιμο, ο φασισμός των μέσων και η ακραία αυτοπροβολή θέτουν τον άνθρωπο, στο επίκεντρο ενός στολισμένου τραπεζιού, έτοιμο για κατανάλωση. Ο κανιβαλισμός είναι συνυφασμένος με την ανθρώπινη φύση.

Το γεγονός αυτό αποδεικνύεται επαγωγικά, ξεκινώντας από τον ίδιο μας τον εαυτό και στη συνέχεια αναλύοντας τα σημεία των καιρών. Η τάση για κοινωνική κατανάλωση έγινε μόδα και πουλάει, μας έχει οδηγήσει στον πάτο των ανθρώπινων σχέσεων αλλά εμείς πιστεύουμε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και να φτάσουμε ακόμη πιο χαμηλά. Στο παρόν άρθρο θα αναλυθεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός μέσα από το πρίσμα ενός κανιβάλου σε δύο φάσεις της ανθρώπινης βλακείας.

Θα ξεκινήσω από τις σελίδες κοινωνικής δικτύωσης μιας και αποτελούν στέκι κανιβάλων. Σε αυτή την περίπτωση, η κοινωνική ανθρωποφαγία προϋποθέτει την έκθεση του κανιβάλου στο μέσο. Ο εγωισμός οδηγεί τον ανθρωποφάγο στην ακατάσχετη δημόσια προβολή της προσωπικής του ζωής, παρέχοντας πληροφορίες για τα πάντα. Ο κανίβαλος είναι αδίστακτος, δεν φοβάται να αποκαλύψει το στίγμα του ανά πάσα ώρα και στιγμή προβάλλοντας μάλιστα φωτογραφίες από κάθε έξοδό του. Προσέχει επίσης, την διαδικτυακή του εικόνα σαν κόρη οφθαλμού. Αυτή η τάση, παρέχει στον κανίβαλο το εισιτήριο για το καθημερινό του γεύμα. Ο νόμος της ζούγκλας επιβεβαιώνεται απόλυτα...Προκειμένου να αναδείξει την επίπεδη προσωπικότητα του, ο κανίβαλος θα σχολιάσει με το χειρότερο τρόπο την εμφάνιση, την κοινωνική ζωή, τα μουσικά ακούσματα και τις διαδικτυακές απόψεις των υπόλοιπων ανθρωποφάγων (Hey you, are me, not so pretty). Εντούτοις, όλοι οι κοινωνικά δικτυωμένοι θέλουν να πλάσουν μια τέλεια διαδικτυακή εικόνα του εαυτού τους, γι΄ αυτό δεν θα εκφράσουν ποτέ την αρνητική τους σκέψη στον έτερο κανίβαλο. Αντίθετα, θα του πλασάρουν ακριβώς αυτό που δεν πιστεύουν. Με περίσσια χαρά όμως, θάβουν το θύμα τους σε όλους τους υπόλοιπους στην αγέλη, δημιουργώντας παράλληλα ένα κοινό μυστικό που δένει την ομάδα. Οι ζούγκλες κοινωνικής δικτύωσης όμως, δεν είναι η πηγή του κακού, εξάλλου όπως ανέφερα ο κανιβαλισμός είναι ανθρώπινη τάση. Είναι όμως ΖΟΥΓΚΛΕΣ! Παρέχουν το κατάλληλο περιβάλλον για ανθρωποφαγία, δίνοντας τη δυνατότητα μιας τέλειας προβολής και παράλληλα την προστασία από την άμεση έκθεση. Εκεί λοιπόν, μπορεί ο καθένας να κινηθεί επιλέγοντας το κοινωνικό του φαΐ. Οι εν λόγω σελίδες λοιπόν, δίνουν το φτυάρι που βοηθά στο θάψιμο των άμεσων και ξεκάθαρων ανθρώπινων σχέσεων. 
Συνήθως το καλλιτεχνικό κατινάζ και τα δηκτικά σχόλια ενός κανιβάλου αφορούν τις παρέες του, σιγουρεύοντας τα αποτελέσματα της ψευδό – ανάδειξης τους. Η διαδικασία του “φλερτ” δεν θα έλλειπε από το διαδικτυακό λημέρι και είναι παρόμοια με την αγορά κρεάτων. Ο καταναλωτής ψωνίζει από την γειτονία του, βλέπει το κρέας στη βιτρίνα - βλέπει την τιμή του - αποφασίζει για την αγορά. Τόσο απλά και τόσο εύκολα. Αυτή η ευκολία ταιριάζει στην ελληνική νοοτροπία και το ξεκατίνιασμα ταιριάζει στις διαδικτυακές βιτρίνες, του δίνει έναν αέρα ανανέωσης.

Αν οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης είναι στέκια κανιβάλων, τα μέσα μαζικού αποπροσανατολισμού είναι τα σφαγεία. Έχουν αναπτύξει ένα ανθρωποκεντρικό σύστημα μόνο και μόνο για να εκθέσουν τα θύματα τους στο δημόσιο φαγοπότι. Η κατανάλωση αποτελεί νόμο των μίντια και η ανθρωποφαγία πάγια τακτική τους, αυτό πλασάρουν – αυτό πουλάει. Παθητικοποιούν, χειραγωγούν, οπαδοποιούν και μαζοποιούν το άτομο αποπροσανατολίζοντάς το. Παράλληλα, ενισχύουν τα φαινόμενα του κοινωνικού ρατσισμού, όπως η υποβάθμιση της γυναίκας και η μεροληπτική στάση σε μειονότητες. 
Η τηλεόραση δε είναι το χειρότερο ΜΜΕ. Παρέχει μια διημερεύουσα και διανυκτερεύουσα ειδησεογραφία και με τις αλυσιδωτές εκρήξεις των δελτίων της δεν φιλοδοξεί απλώς να είναι μια συνεχής αφήγηση του βίου και του κόσμου, αλλά να σε κάνει να βιώσεις ένδοθεν και χωρίς την υποψία χρονοκαθυστέρησης την επικαιρότητα. Η κάμερα που διεισδύει στα άδυτα των αδύτων για πρώτη φορά και σε αποκλειστικότητα για την πάρτη σου, σου προτείνει την απόλυτη μπρεχτική εμπειρία, να γίνεις από θεατής πρόσωπο του δράματος. Σε κάνει λοιπόν συνένοχο στον ακραίο κανιβαλισμό και ταυτόχρονα αμβλύνει την ηθική σου. Εντούτοις, τα μίντια προσφέρουν στο κοινό εκείνο που θέλει, μιας και υπηρετούν το νόμο της προσφοράς και της ζήτησης οπότε και σε αυτή την περίπτωση θα κατηγορήσω την ανθρώπινη φύση για την κατάντια μας και όχι το μέσο.