Προβολές blog:

23,798

Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2011

Ο Ανθός Της Ελληνικής Νεολαίας

Υπάρχουν στιγμές που η βλακεία και η υπέρμετρη ιδιοτέλεια καθίστανται ακόμα πιο επικίνδυνες αποτι πραγματικά είναι. Αυτό έρχεται να μας δείξει η κατάσταση που επικρατεί στα Πανεπιστήμια μετά το ψήφισμα του νομοσχεδίου.
Βλέπουμε όλους τους «φωστήρες» φοιτητές να κόβονται να ανοίξουν επιτέλους οι σχολές από τα καλομαθημένα τσογλανια που τις κρατανε κλειστές άνευ λόγου και αιτίας ώστε να μπορέσουν επιτέλους να πάρουν το πολυπόθητο πτυχίο που θα τους εξασφαλίσει το μέλλον τους. Οι καραμέλες-επιχειρήματα τους είναι ως επί το πλείστον τα εξής :Είμαι από τη επαρχία και δεν μπορώ να πληρώνω το νοίκι, είμαι μόλις δυο τρία μαθήματα από το πτυχίο και θέλω να τελειώνω, είμαι κατά του νομοσχεδίου αλλά η κατάληψη δεν βγάζει πουθενά και κάθε τόσο μπορεί να σκαρφιστούν και από ένα καινούριο (σε συνεργασία με την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των μίνια πάντα) για να καλύψουν ουσιαστικά το γεγονός ότι το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η πάρτη τους. Επειδή μάλιστα είναι και πολύ μάχιμοι και έχουν συμπαγή πολιτική συνείδηση δημιουργούν πλήθος ομάδων στην αγωνιστική και επαναστατική σελίδα Facebok με επιτυχημένους τίτλους όπως αγανακτισμένοι φοιτητές( τι πρωτότυπο) και Ανοιχτές Σχολές-Ανοιχτα Μυαλά (τα μυαλά σας είναι τόσο κλειστά που δεν θα μπορέσετε ποτέ να αντιληφθείτε ότι άλλο κλειστή σχολή άλλο κατειλημμένη)
Τα άτομα αυτά είναι δυστυχώς πολύ αδύναμα να συνειδητοποιήσουν καταρχήν και να παραδεχτούν στη συνεχεία ότι οι ίδιοι θέλουν απλά να μην ξεβολευτούν, να μην διακινδυνεύσουν και να μην διεκδικήσουν τίποτα. Δεν αντιλαμβάνονται η μάλλον δεν θέλουν να αντιληφτούν ότι αν όντως διαφωνούν με το νομοσχέδιο αυτό και με το όποιο νομοσχέδιο θα πρέπει να αγωνιστούν και πάντα οι αγώνες έχουν θυσίες. Τίποτα δεν κατορθώνεται αναίμακτα και τίποτα δεν κατορθώνεται από το διαδίκτυο. Η κατάληψη δεν γίνεται απλά για να κλείνει η σχολή όπως τα κανάλια του Βαρδινογιάννη, του Αλαφούζου και των λοιπών θέλουν να υποστηρίζουν. Οι χώροι των πανεπιστήμιων παραμένουν κλειστοί για να γίνουν κέντρα αποφάσεων και συντονισμού του αγώνα. Οι κλειστές σχολές θα μπορούσαν να αποτελέσουν άλλωστε δωρεάν τόπο διαμονής στους φοιτητές που όντως αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα Αν όλοι οι απλοί φοιτητές προσέρχονταν στις σχολές τους και συμμετείχαν ενεργά στις καταλήψεις αντί απλά να κάθονται σπίτι τους μουντζώνοντας και βρίζοντας τότε και το κίνημα θα γινόταν πιο δυνατό και οι κομματικές παρατάξεις θα χαναν την επιρροή τους. Η στείρα διαφωνία στην κατάληψη δεν οδηγεί πουθενά εκτός από το δίπολο φοιτητές - παρατάξεις. Επιπλέον πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι εξεταστικές και τα εξάμηνα αν και εφόσον χαθούν κάπου δεν θα χαθούν από τους καταληψίες αλλά από την τρομοκρατία και τους εκβιασμούς της κυβέρνησης.
Κινητοποίηση εναντία στην κυβέρνηση χωρίς καταλήψεις δεν γίνεται λοιπόν, εκτός και αν πιστέψουμε τη ΔΑΠ. Το ζητούμενο όμως δεν είναι μόνο το νομοσχέδιο είναι και το τι θα συναντήσει κάνεις μετά την αποφοίτηση του από τη σχολή, ταμείο ανεργίας, ανασφάλιστη εργασία για 15 ώρες τη μέρα με ελάχιστες η και καθόλου αποδοχές, ενασχόληση με αντικείμενο εντελώς άσχετο με αυτό που σπούδασες και σκόπευες να ασχοληθείς και άλλες παρόμοιες καταστάσεις που σου στερούν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας. Αυτό το πτυχίο βιάζεστε να πάρετε; Αυτά είναι τα όνειρα σας; Εκτός και αν οι συνθήκες εργασίας είναι ιδανικές και όλα τα παραπάνω είναι απλές κινδυνολογίες. Βλέπουμε λοιπόν ότι επιβάλλεται να αγωνιστούν οι φοιτητές για κάτι παραπάνω από απλώς τη μη εφαρμογή του νομοσχεδίου. Με το να αρνείσαι τις καταλήψεις τις πορείες και κάθε άλλη μορφή του αγώνα βάζεις ταφόπλακα και στον ίδιο σου τον εαυτό. Στρώνεις το δρόμο σε όλους αυτούς που θέλουν να εκμεταλλευτούν και να καταστρέψουν το ελληνικό πανεπιστήμιο. Γιατί οι πραγματικοί καταστροφείς της παιδείας είναι οι επιχειρήσεις που θέλουν να απαλλοτριώσουν το πανεπιστήμιο προς ίδιον όφελος και όχι τα παιδιά που αγωνίζονται με θυσίες (Τι δουλειά έχει άραγε ο Γερμανός στην παράδοση των Πάσο;)
Φυσικά δεν είναι εύκολο να δει ξεκάθαρα τα πράγματα ένας φοιτητής που όλη μέρα υφίσταται πλύση εγκεφάλου από τα μίνtια, τους αντιδραστικούς γονείς του, την γενικότερη ιδιοτέλεια που διακρίνει την κοινωνία μας και τόσους άλλους παράγοντες. Το γεγονός όμως ότι υπάρχουν φοιτητές, που αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω τους και δεν περιορίζονται σε μικρότητες όπως αν θα χαθεί η εξεταστική και το εξάμηνο, δείχνει ότι όλα είναι θέματα επιλογών. Αν κάποιος φοβάται να ξεκουνηθει από την ησυχία του τουλάχιστον μην παρεμποδίζει αυτούς που δεν φοβούνται. Ας έχει το θάρρος να παραδεχτεί ότι τον νοιάζει μόνο ο εαυτός του και ας περιμένει να έρθει η λύση για όλα ουρανοκατέβατη.
Τα πράγματα στον κόσμο μας γενικότερα έχουν αγριέψει και η ανοχή συνιστά συνενοχή. Αναπόφευκτα έχει δημιουργηθεί και στην παιδεία η πόλωση. Υπάρχει πόλεμος ανάμεσα στις δυο πλευρές. Είναι ευθύνη όμως του καθένα από μας αν θέλει να συνταχτεί με τον καρκίνο η με τον ανθό της ελληνικής νεολαίας.

1 σχόλιο:

  1. Πολυ σωστος στις σκεψεις σου φιλε. Ομως οσοι "απλοι" δλδ ανεξαρτητοι φοιτητες & αν προσελθουν στις συνελευσεις, πως θα υπερκερασουν την επιρροη των κομματοσκυλων οταν 6/10 φοιτητες ανηκουν σ' αυτες;
    Για μενα πρωταρχικος σκοπος της καταληψης πρεπει να 'ναι η απαλλαγη μας απο τα φοιτητικα μαντρια με συνεχη ενημερωση των παιδιων. Μετα, με καθαρο μυαλο πια, ας κατσουμε & ας ασκησουμε οποιο υγιη μεσο αντιδρασης διαθετουμε εναντια στην κομματικη χουντα του κοινοβουλιου.
    Ολα να γινουν, αλλα στη σωστη σειρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή