Αρχίζω, στην ανατολή του 2012, να σκέπτομαι ότι ίσως ως λαός άδικα κατηγορούμε συνεχώς το τελευταίο διάστημα το τάδε κόμμα & πολιτικό ή τον δείνα κοινωνικό φορέα. Τα οικονομικά και μη εγκλήματα που συντελέστηκαν στην μεταπολιτευτική περίοδο δικαιολογημένα εξεγείρουν τις μάζες & οδηγούν σε μετωπικές κοινωνικές συγκρούσεις (ω ναι, θα γίνει και αυτό όσο αποβλακωμένοι & αν είμαστε). Ωστόσο, κοιταζόμαστε στο καθρέπτη βλέποντας το φόντο της καταστροφής, γιατί αυτό αλλάζει συνεχώς, ενώ το είδωλο σπάνια το σχολιάζουμε.
